EEN SCHAALTJE OOGBALLEN

De beroemdste scene uit Guillermo del Toro’s ‘art horrorfilm’ Pan’s Labyrinth is zonder twijfel The Pale Man. Op deze plek in de film verdwijnt de hoofdpersoon, het meisje Ophelia, in een soort Alice in Wonderland-achtig gat in de grond. Ze wordt begeleid door een aantal kleine, elfachtige wezens die haar verzekeren dat ze veilig kan terugkeren als ze aan twee voorwaarden voldoet: hou het kort en eet en drink niets. Voor de timing gebruikt ze een zandloper en de rest is een kwestie van discipline, toch? Via een lange, bloedrode tunnel komt ze in een ondergrondse kamer voorzien van een haardvuur. Daar zit een weerzinwekkende, uit witte huidplooien bestaand man zonder ogen bewegingsloos aan het hoofd van een tafel vol lekkernijen. Voor zijn neus staat een bord met daarop twee oogbollen. Ophelia herinnert zich tijdig de zandloper en aanvaart de weg terug… maar niet zonder een druif van een tros te trekken en in haar mond te stoppen. Hoezo discipline. Haar actie brengt The Pale Man tot leven: hij plaats eigenhandig de oogbollen in zijn lege kassen en kan plots zien waar Ophelia staat. De elfen voeren nog een even elfmoedige als vergeefse strijd met het monster, dat vervolgens de achtervolging inzet op weg naar de uitgang. Het loopt maar net goed af (uiteraard, anders was de film hier geëindigd). Let op de fijne details, zoals de muurschilderingen (geïnspireerd op Goya’s meesterwerk ‘Saturnus verslindt zijn kinderen’) en de stapel kinderschoentjes in de hoek. Maar let vooral op het eten (er is geen andere film waarin druiven zo mollig, sappig en smakelijk in beeld worden gebracht). Al met al een scene waarin set decorateur Pilar Revuelta en art director Eugenio Cabellero laten zien waarom Pan’s Labyrinth in 2006 de terechte Oscar-winnaar voor Beste Art Direction was.

Scene The Pale Man uit Pan’s Labyrinth